The outback

Het weekje in Alice Springs en omgeving was er weer een om niet te vergeten. We kwamen maandag eind van de middag aan. De dag erna niet zo veel gedaan, het was ook veel te warm om iets te doen trouwens haha! Dikke 40 graden, dat was wel even wennen. Maar wel te verwachten van tevoren, je stelt je erop in, maar toch is het elke keer weer een klap in t gezicht, die hitte, zeker wanneer je vanuit de airco van het hostel de buitenlucht instapt:P. Gelukkig had ons hostel een fijn zwembadje, dus het was allemaal nog niet zo naar;).

Woensdag begon onze drie daagse tour door de omgeving rond Alice Springs, Uluru (Ayer's Rock of course!), maar ook naar Kata Tjuta en Kings Canyon. We mochten er om 5 uur uit, aangezien de bus om 6 uur voor stond. Maar zo vroeg beginnen was ook wel nodig, het was namelijk nog een goede 5 uur rijden naar Uluru, waar we de eerste dag heengingen. Het begon al snel lekker op te warmen in het busje. Dus riepen er al verschillenden, waaronder ik, of de airco niet een beetje aan kon. Maar de tourguide, Oggy, wilde ons een beetje laten wennen aan de temperatuur in de outback. En dat was maar beter ook, aangezien we er straks nog actieve wandelingen in moesten maken!

Eenmaal aangekomen gingen we eerst langs het Aboriginal cultuur center en dit was natuurlijk wel interessant, een beetje achtergrond informatie, aangezien al die plaatsen in de outback en met name Uluru een flinke geschiedenis hebben en dat betreft voornamelijk de Aboriginals. Daarna begonnen we aan onze wandeling om Uluru. Dat lijkt appeltje eitje, maar als je dichterbij de Rock komt zie je ineens hoe groot die eigenlijk wel niet is. Het is 348 meter hoog (en dan te bedenken dat het stuk wat wij van Uluru kunnen zien nog maar het topje is van het eigenlijke inmense rotsblok dat zich dus grotendeels in de grond bevindt) en een goede 10 km omtrek! Tessa en ik, en de meesten van de tourgroep, hebben wel een beetje gesmokkeld en we hebben maar de helft van de ronde gelopen; we wilden graag nog wat energie besparen voor de komende twee dagen. Maar wel een erg indrukwekkende wandeling weer! Na de walk gingen we naar een viewing point verderop, vanwaar we onder het genot van een koud biertje en lekkere maaltijd de zonsondergang over Uluru gingen bekijken. Supermooi!!:)

Toen op naar onze slaapplek voor die nacht, een campingplaats in de buurt. We sliepen de twee nachten tijdens de tour in een swag. Dat is een soort slaapzak, maar dan net wat groter en breder, gemaakt voor het slapen buiten. Dat was wel erg gaaf hoor, in slaap vallen onder de sterrenhemel:). Doodop als ik was, was ik ook snel verdwenen volgens mij:P. Maar goed ook, de volgende ochtend ging de wekker nog iets vroeger, om half 5. Dit zodat we, de zonsopkomst achter Uluru konden zien. En het was wel de moeite waard hoor;). Met een ontbijtje op je schoot de zon zien opkomen naast Uluru:). Na het ontbijt gingen we weer een stukje de weg op. Op weg naar Kata Tjuta, redelijk dichtbij gelegen.

Kata Tjuta lijkt wel een beetje op Uluru en is ook op dezelfde manier gevormd vroeger (om een lang verhaal kort te maken, afgesleten rotsblokken van een reusachtige berg die door het water naar die plaatsen (kuilen) zijn gebracht). Alleen Kata Tjuta is niet 1 rotsblok, maar meerdere kleinere rotsblokken naast elkaar. Dit maakt het wandelen er iets spectaculairder, omdat je er ook tussendoor en overheen kunt lopen. Dat was ook weer erg gaaf, vooral de lookout was erg mooi!:) Die middag hadden we weer een lange reis voor de boeg van 4 uur naar Kings Canyon. Ondertussen nog wel ergens gestopt voor een lunch, een outback wrap.

Die middag ook nog een stop gemaakt onderweg om jawel, hout te verzamelen voor het kampvuur en om op te koken. Hoe back to basic wil je het hebben:P. Dus wij allemaal de bush in om grote takken te verzamelen van tussen de 2 en 3 meter en van minstens 15 centimeter omtrek. Ja, de gids had ook nog eisen hoor!;) Maar ook wel goed denk ik, anders kwamen we allemaal met de meest onzinnige takken aanzetten waar je het vuur nog geen uurtje op kon laten branden. Na een half uur hadden we met 10 man wel zo'n beetje genoeg bij elkaar en dat ging bovenop de trailer met slaapzakken. Zag er wel maf uit zo'n grote bos met takken achterop, maar we hadden ook een goed bonfire toen tot 11 uur 's avonds in ruil voor het struinen in de bossen. Op slippers nog wel, ik had daar niet zo bij stil gestaan toen ik de auto uitsprong, maar voelde me toch niet helemaal lekker daar in verband met slangen enz:P, maar gelukkig zijn we die nog niet tegengekomen hier!:) Na nog een paar uur verder reizen kwamen we aan op onze tweede campground. Eerst even een duik in het zwembad genomen, pff wat hebben we gezweet zeg allemaal die dagen, tijdens het lopen natuurlijk, maar ook als je niets deed en in de bus zat, stroomde het van ons allemaal af...

Het tweede dinner werd bereid op hetzelfde vuur waar iedereen al gelijk na aankomst eind van de middag omheen zat. Niet dat die extra warmte 's middags nu nodig was ofso:P. Ik dacht bekijk het maar, ik lig tot het eten in het zwembad. Maar daarna lekker gegeten en rond het kampvuur gezeten met z'n allen. Supergezellig. We hadden een hele leuke tourgroep en het was best een leuke mix zo bij elkaar!:) Het is altijd wel grappig, de eerste dag is altijd nog een beetje aftasten enz, maar dan na een paar dagen ken je elkaar al best wel, echt heel leuk!

De volgende ochtend gingen we weer de zonsopgang bekijken, en nu vanaf het hoogste punt in de Kings Canyon. En dit betekende om 4 uur de wekker:P, aangezien het eerst nog een flinke wandeling was van 1,5 uur om er te komen. Dus in het donker met zaklampen het pad verlichtend de berg op, dat had ook wel weer had. In ieder geval was het nog niet zo warm en waren er nog geen vliegen. Ahh wat een verademing. Overdag werd je daar soms echt wel eens een beetje naar van dat gezoem om je kop. Je zag ook verscheidene mensen met een vliegennet aan hun hoed lopen haha ziet er natuurlijk belachelijk uit:P, maar je hebt er dan in ieder geval geen last meer van! Met eten was het vooral irritant, als ze weer eens op je mond zaten of in je wrap probeerden te kruipen:|. Maargoed, eenmaal de berg opgeklommen, konden we even op adem komen en genieten van een mooie zonsopkomst. Daarna maar weer verder lopen, aangezien de temperatuur met opkomst van die leuke zon ook gelijk weer met tien graden het uur omhoog schiet. De rest van de wandeling was ook erg mooi; dit was toch wel het meest indrukwekkend en de mooiste wandeling van de drie die we gemaakt hebben.

Na het verlaten van de Kings Canyon nog weer een goede lunch gehad en toen konden we ons weer opmaken voor een lange weg terug naar Alice Springs, weer zo'n 5 uurtjes in het busje. Die avond afgesproken om met de groep uit eten te gaan in de Rock bar. Iedereen totaal gesloopt natuurlijk, maar het was nog een hele gezellige avond en tegen middernacht uiteindelijk pas opgestapt en als een blok in slaap gevallen in het hostel, dat gold voor iedereen denk ik:P. De volgende ochtend moesten we alweer uitchecken en naar het vliegveld om onze vlucht naar Brisbane te pakken. En ik moet ook wel zeggen na vijf dagen in die outback, wil je ook wel weer weg hoor. Het was onvergetelijk mooi en beslist een deel van Australie wat je echt gezien moet hebben!! Maar na vijf dagen is die hitte ook wel weer genoeg en ben je blij om in het weer iets koelere, (maar toch nog zomers hoor;)), Brisbane te zitten.

Hier blijf ik nu nog twee daagjes en dan vertrek ik naar Byron Bay voor een stop van twee dagen en dan pak ik daar vrijdagavond de nachtbus naar Sydney Airport pak. Dan zit het Australie avontuur er echt op, zo'n vreemd gevoel. Het is heel dubbel, ik zal dit land ontzettend missen, maar ik kijk ook erg uit naar Thailand:D. En ik moet wel zeggen dat na 5,5 maand backpacken ik ondertussen soms ook wel een beetje genoeg heb van het leven in die hostels en constant met al je hebben en houden verhuizen:s. Dan verlang ik ook wel weer steeds meer naar dingen van thuis (naast vrienden en familie dan) een schoon huis bijvoorbeeld:), eigen kamer, een fijn bed! en lekker eten. Maar dit geweldige land, het heerlijke weer en gevoel van vrijheid ga ik wel ontzettend missen natuurlijk! Daarom de komende drie dagen nog even heel erg genieten hier!! Tessa en ik hebben gisteren in het park gezeten, Tes met haar gitaar erbij. Ze kan het al best goed moet ik zeggen! Dus straks nog een gitarist erbij in de familie;) Nu even lunchen en dan weer op naar het park dus, lekker in het zonnetje liggen:). Nog even genieten van de laatste dagen samen hier, want donderdag moeten we toch echt afscheid nemen:(....