De Tongariro crossing

Nou we hebben het doorstaan hoor de vulkaanwandeling.... maar vraag me niet hoe;). We hadden namelijk wel het meest verschrikkelijke noodweer dat je kan hebben, bluh!:( Dat was best wel een beetje balen ja..en we begonnen nog zo optimistisch aan de wandeling 's ochtends vroeg haha: toen was er nog geen vuiltje aan de lucht namelijk, maar een lekker zonnetje dat ons toescheen:). Dit veranderde echter snel in een pak van dikke grijzen wolken boven ons en miezerregen..oke dit is nog te doen dachten we;). De eeste 2 uur vielen nog mee dus, al was dit gedeelte van de wandeling wel het pittigste en steilst (ook wel devil's staircase genoemd). Maar toen we eenmaal hoger kwamen, liepen we op een gegeven moment zo goed als in de wolken en werden we echt door en door nat, tot op ons ondergoed! We hadden niet verwacht dat het weer zo slecht zou zijn: de voorspelling was een enkel buitje.. Maar het weer in Nieuw-Zeeland is heel veranderlijk en voorspellingen komen dus vaak ook niet helemaal uit. Onze jas is wel redelijk waterdicht werd ons verteld toen we hem kochten (waterdicht tot op een zeker punt): hm nou, na 3 uur was dat punt bereikt dus:|. Het was zoooo koud:o.

Toen we begonnen met de wandeling waaide het al flink en droegen we de jas al. Dat was nog maar op 1000 meter hoogte. Toen we de top bereikten, waren we zo ongeveer op 1885 meter hoogte en waaide het loeihard:S Brrrr! Zo verschrikkelijk koud.. Nog te bedenken dat er op sommige plaatsen op de vulkaan sneeuw lag (ja daar moesten we ook nog doorheen sjouwen een stukje), dan kun je je wel voorstellen hoe koud het moet zijn geweest;) Het enige wat we op dat moment dachten was: doorlopen en zorgen dat we niet vastvriezen aan de grond hier:P. Halverwege de afdaling kwamen we tot onze grote vreugde een hutje tegen en we wisten dan ook niet hoe snel we daar naar binnen moesten :).

Deze hutjes staan wel vaker op de grote wandeltracks hier in Nieuw-Zeeland. Je kunt namelijk ook wandelingen van meerdere dagen doen in sommige gebieden en dan in zo'n hutje slapen voor een nachtje: die moet je boeken net als met een kamer in een hostel namelijk. Ik moest toen we hier gingen opwarmen nog wel even aan wintersport denken, het had er wel iets van weg zo met z'n allen opwarmen in een hutje op de berg. Wel weet ik dat ik voortaan tijdens wintersport nooit meer zal klagen over kou pff haha. De wandeling zelf was goed te doen in 1 dag. We hebben er in totaal ook maar 5 uur over gelopen (maar we hadden het tempo er dan ook wel goed in zoals je snapt ;)).

Het weer maakte het gewoon echt superzwaar. Ja, het was wel even afzien daar:P Ergens is het ook wel weer grappig achteraf, dat je daar met z'n allen doorloopt en dat heeft ook wel weer wat. Het voelde af en toe wel een beetje alsof we op een missie waren ofso:P. We hebben echt nog best wel veel gelachen onderweg ook, dus ik had op zich geen spijt van de tour.. totdat we er toen we thuiskwamen achter kwamen dat onze camera's het begeven hebben door de plassen water die in onze tassen stonden. Oh en Tessa's ipod ook trouwens.. behoorlijk balen! Dat we dan het mooie uitzicht moeten missen, nouja tot daar aan toe, maar dat onze camera's kapot zijn is wel echt shit. Te bedenken dat de tour ook nog 30 euro kostte, is het al met al dus wel een duur grapje;). Dus nu in Sydney eerst maar een nieuwe camera gaan kopen, alsof we nog niet genoeg uitgeven hier haha:P. Gelukkig doet de camera van Wes het nog wel, dus hebben we straks nog wel heel veel mooie foto's van Nieuw-Zeeland!

Na Taupo zijn we een dagje in River Valley geweest en wat was ik blij dat we nog een goede camera in de buurt hadden zeg, wauw wat een mooie plek! Ons hostel lag in deze mooie vallei gelijk naast de rivier, zo gaaf. Niet zoveel gedaan hier, aangezien we allemaal nog een beetje moesten bijkomen van de vorige dag. Je kon wel de rivier oversteken op een soort kabelbaantje en dan de heuvel beklimmen, maar ik heb vooral even lekker een dagje rustig aangedaan en bij de rivier gezeten, genoten van de mooie omgeving. Helaas maar 1 dagje kunnen blijven hier, toen moesten we alweer naar Wellington. Hier zijn we maar erg kort geweest, aangezien we in de avond aankwamen en de volgende ochtend alweer moesten vertrekken.

Nog wel even wezen kijken bij het museum in Wellington, erg bekend en het was ook erg interessant, maar wel erg groot. Na 2 uurtjes hadden we het wel gezien en kregen we honger, lekker pizzatje gegeten bij de domino's:). Af en toe buiten de deur eten kunnen we ons nog wel veroorloven gelukkig;). De volgende ochtend vroeg op om weer verder te reizen naar Kaiteriteri. Dit ligt op het zuidereiland, dus 3 uur op de ferry gezeten om over te steken, wel leuk voor de afwisseling, even niet in de bus;) Een erg gaaf uitzicht vanaf de ferry toen we het zuidereiland naderden, supermooie natuur:) Ja.... op het zuidereiland gaan we ons ook wel vermaken dachten we toen ;).